Het is voor alle partijen van belang dat er zo snel mogelijk
duidelijkheid komt over de interne besluitvorming om te melden, de melding zelf
en de reden van de openbaarmaking van naam en plaats van de praktijk. En waarom
de openbaarmaking bij huisartsen nog zonder gerechtelijk vonnis (wel) is
toegestaan. Daarnaast zijn er collectieve consequenties voor het palliatief handelen
van de beroepsgroep en het onderwijs in het algemeen en voor de individuele
huisarts, als arts en opleider, in het bijzonder.
Met name knaagt het dat het exacte medische handelen bij deze stervende
patiënt niet openbaar gemaakt wordt. Medisch handelen als actie op welke specifieke hulpvraag van de overleden patiënt? En kan bij een duidelijke hulpvraag van de patiënt de
IGZ dat beleid dan beter toetsen door
nu langer te wachten met mededelingen? Een individuele huisarts die aan het
sterfbed staat heeft ook geen weken de tijd hoe te handelen bij acute (stervens)nood!
Zo snel als het AMC, de IGZ en het OM in actie kwamen, zo traag en mistig zijn zij alle drie met het doen van mededelingen over deze zaak. Waarom?
De overheid wil toch ‘transparantie’? Uit genoemd oogpunt van “privacy”? Terwijl
de naam van de huisarts al meteen openbaar is gemaakt? Uit genoemd oogpunt van “zorgvuldigheid”?
Terwijl praktijksluiting en inschakeling van het OM al lang is geschiedt? Geen
bijster sterke argumenten van de IGZ!
Omdat hier bij palliatie zowel belangen van artsen (belang hulp te
geven) als burgers (belang hulp te krijgen) in het geding zijn en de IGZ zelf
de duidelijkheid niet verschaft, is daarom snel een onafhankelijk onderzoek geïndiceerd.
Zeker nu de IGZ wel openbaar maakt dat er…
“aanwijzingen zijn dat er sprake is van feiten die ver buiten de normale
medische praktijk vallen”.
En is het belang van alle nabestaanden ook niet dat er met juist een
onafhankelijk onderzoek snel duidelijkheid komt ?
AM
